top of page

PictureThis #1 / 7september 2021




Programma - Popel Coumou - Tina Farifteh pauze - Evita Marchena over International Photofestival Leiden - Jeroen Toirkens en Jelle Brandt Corstius

Popel Coumou

Kunstenaar-fotograaf Popel Coumou (1978) speelt in haar werk met de belangrijkste elementen van de fotografie: licht, papier en de perceptie van de werkelijkheid. Door haar collages van papier gericht te belichten voegt zij aan het papieren reliëf een derde dimensie toe. Zo komt het platte vlak tot leven. In een ruimte met hoge ramen ontstaat diepte door de naar binnen schijnende zon, op een uitgestrekt grasveld wordt een eenvoudig huisje zichtbaar, en in een donker en desolaat natuurlandschap doemen verlichte geometrische vormen op. Bij andere beelden wordt pas wanneer je goed kijkt duidelijk dat je geen life size objecten ziet maar een miniatuur stilleven van klei, met hier en daar nog een vingerafdruk. Popel Coumou heeft een voorliefde voor lege ruimtes, grafische lijnen en aan abstractie grenzende composities. Speciaal voor Fotomuseum Den Haag maakt Popel Coumou nieuw werk. Voor het eerst blaast ze haar collages op tot groot formaat. Ze reageert hierbij op de architectonische lijnen van het museum en speelt met het licht in de ruimte waardoor haar tentoonstelling zelf een installatie wordt. Popel Coumou nodigt zo de bezoeker uit in haar illusionaire wereld te stappen.


Tina Farifteh - The Flood

Tina Farifteh is a Dutch-Iranian artist based in Amsterdam, the Netherlands. She obtained master’s degrees in Economics and a bachelor’s degree in Arts. Thanks to this academic and cultural background, she is used to seeing the world from different angles.

She is a visual researcher whose work lies at the intersection between arts, politics and philosophy. Her interest lies in human nature and the politicization of ‘life’ – particularly, the administration and control of life. She is inspired by the work of philosophers Agamben, Foucault and Arendt. Specifically their concepts of ‘bare life’ and ‘biopolitics’.

In her work, she reflects on the impact of man-made power structures such as nation states and corporations on the lives of ordinary people. Often focusing on people stuck between the ‘natural’ life and the ‘conventional’ life. People not only excluded from the privileges granted by the ruling political and economic systems, but often damaged by these to make the system ‘work’.

Her photographic approach is research-based and conceptual. Often combining images, text and data. The goal is to seduce us to look at topics that we prefer to look away from because of their complexity or discomfort.

International Photo Festival Leiden

Evita Marchena vertelt over het IPFL, een initiatief van de in 2013 opgerichte Stichting Talentvolle Fotografen en een tweejaarlijks terugkerend festival. Het festival bestaat uit twee pijlers: fotowedstrijd en festival. De inzendingen voor de fotowedstrijd vormen het uitgangspunt voor het werk dat te zien is tijdens het Photo Festival Leiden. Het International Photo Festival Leiden (IPFL) biedt Europese fotografen een podium in de eerste fase van hun carrière als professionele fotograaf. Het IPFL creëert voor hen een internationaal platform met een hoge publiciteitswaarde. De fotografen tonen hun werk én komen in contact met een breed fotografie minnend publiek uit binnen- en buitenland. Voor het publiek is het festival een kennismaking met hedendaagse fotografie en ontmoetingen met talentvolle fotografen. De vijfde editie van het International Photo Festival Leiden (IPFL) vindt plaats van 17 september tot en met 31 oktober 2021 en wordt gevierd met een gratis toegankelijk openluchttentoonstelling. Zes weken lang is op de Singelparkroute in Leiden het werk te zien van talentvolle fotografen uit binnen- en buitenland.


Jeroen Toirkens - Borealis

Wat is het toch met het bos? Zodra je een stap tussen de bomen zet, verandert er iets. De lucht wordt anders, de geluiden klinken anders. Het bos is een plek waar je je veilig kan voelen, omringd door hoge bomen, het rustgevende geruis van de bladeren, de koelte op een hete zomermiddag. Maar een bos is ook een plek die mysterieus kan zijn, angstaanjagend zelfs. Kinderen liggen wakker na het horen over donkere bossen waar bandieten zich verschuilen. Sinds onze voorvaderen uit de bomen klommen en de savanne in trokken is de mensheid gefascineerd door het bos.

'grootste co2 opslag'

Niet alleen in het tropisch regenwoud staan bomen. Dertig procent van alle bomen staat in de boreale zone, een cirkel van voornamelijk naaldbomen die zich uitstrekt over Europa, Azië en Noord-Amerika. Deze Boreale bossen, ook wel taiga genoemd zijn van onschatbare waarde. De taiga is een enorme opslagplaats van koolstof. In de bossen, veengronden en moerassen van de boreale zone ligt 44 procent van de koolstof opgeslagen van alle beplanting op het land. Deze zogenoemde ‘carbon sinks’ zijn belangrijk omdat de opgeslagen koolstof anders in de atmosfeer zou belanden als CO2. Fotograaf Jeroen Toirkens en journalist Jelle Brandt Corstius zijn op zoek gegaan naar de verhalen en mensen in de bossen. Wie wonen hier? Hoe wonen ze? En hoe verhouden de inwoners zich tot het woud?


Recente blogposts

Alles weergeven

Comentarios


bottom of page